پنجره ای رو به رها5 ( خداحافظ تخت خواب دوران نوزادي)

دخترك گلمان از 2 ماهگي مستقل شد و به تنهاي تو اتاق خودش مي خوابيد .  فقط در مواقعي كه نازنين حالش خوب نبود يا منزل مهمان داشتيم به اتاق مامان و بابا نقل مكان ميكرد تا پايان يك سالگي

   ( رها جان در حال کمک کردن به بابا )

كه بعضي شبها دوست داشت پيش ما باشه من هم مخالفتي نميكردم تا حدودا 2 ماه پيش كه گريه هاي شبانه خانم جون شد كار هر شب وقتي ميرفتيم پيشش ميديدم كه بالش و پتوش رو گرفته دستش و اصلا حاضر نيست كه تو اتاق خودش بخوابه به ناچار خانم رو ميبرديم پيش خودمون . تا ديگه ادامه اين وضعيت غير قابل تحمل شد و ما به فكر رفع چاره . آخه چي شده كه دختركمون حاضر نيست تو اتاقش بمونه به پيشنهاد با با جون تصميم گرفتيم چند شبي دخترك رو تو حال بخوابانيم تا ببينيم چيزي باعث ترسش شده يا مشكلي در اتاق هست . خدا رو شكر عزيزك در حال به راحتي به خواب ميرفت و تا صبح ميخوابيد . پس به بررسي اتاق پرداختيم و مشكل را در تخت عزيز ديديم عزيزك چون نمي تونست به راحتي از تختش بياد پايين احساس اسارت ميكرد و دوست نداشت كه روي تختش بخوابه پس بابا جان دست به كار شد و تخت خانم رو به تخت نوجوان تبديل كرد . وحالا دخترك ما باز هم مثل سابق در تختش به راحتي به خواب رفت  .

عزيز دلم مراحل رشد رو خيلي زود تر از آنچه فكرش را بكنيم  طي مي كند